Cafer ölüm döşeğindedir. Yanında ise karısı...
Cafer'in gözleri nemli, kısık sesiyle karısına doğru bakar ve konuşmaya başlar:
"İlk işten kovulduğum zaman yanımdaydın.
İflas ettiğim gün yine yanımda sen vardın...
Vurulduğum zaman ilk gözümü açtığımda seni gördüm.
Trafik kazası geçirdiğimde hastanede hep başucumdaydın sen...
Karısı takdir edilmenin mutluluğu ile gülümser,
Cafer devam eder;
"Şimdi ölüm döşeğindeyim; yine başucumdasın.
Sonunda anladım amaaa, iş işten geçti, çok geç oldu...
Yahu ne uğursuz kadınsın sen!!"
Anasayfa